Bij de aanleg van De Onlanden in het noorden van Drenthe heeft het rijk ministerie van Infrastructuur en Milieu een bijdrage geleverd van 1.1 miljoen Euro. De totale herinrichting van dit gebied bedroeg in totaal 41 miljoen Euro. Hiermee hebben Natuurmonumenten, Staatsbosbeheer, het waterschap Noorderzijlvest en diverse lokale en nationale overheden de grootste klimaatbuffer van Nederland mogelijk gemaakt. Met deze minimale besteding van 1.1 miljoen Euro was Joop Atsma zeer tevreden over de behaalde resultaten.
Minimale investering?
Dit enthousiasme van Joop Atsma, Staatssecretaris van het Ministerie van Infrastructuur en Waterstaat, lijkt vooral gebaseerd te zijn op de minimale kosten en niet vanwege het mooie en innovatieve waterbeheer en of zijn liefde voor de natuur. Met een bijdrage van iets meer dan 2 procent van de totale kosten lijkt deze Staatssecretaris dus voor een dubbeltje op de eerste rang te zitten. Onder ons gezegd zien we dit wel eens vaker in politiek Den Haag.
Innovatie?
We moeten ons nu afvragen wat er nu zo bijzonder is aan deze combinatie van waterbeheer met natuur en landbouw. Het is nu al zo dat natuurterreinen worden gebruikt als nood-overloop als de reguliere waterbergingen het overtollige water niet meer kunnen verwerken. Zijn die waterbergingen of calamiteitenbergingen dan een stuk grasland dat rondom is ingesloten door een dijk?
Bereidheid tot investeren?
In een persbericht waarin Atsma op basis van de investeringen van zijn Ministerie lovende woorden over heeft voor het project De Onlanden, geeft hij aan dat hij ook in het westen van Nederland diezelfde goedkope klimaatbuffers wil realiseren. Het persbericht geeft hierin duidelijk aan dat hiermee dure technische maatregelen zoals dijken, waterkeringen en sluizen overbodig worden gemaakt. Wat Atsma hierbij eigenlijk over het hoofd ziet is dat er in het westen nauwelijks ruimte is voor dergelijke klimaatbuffers en dat juist door dit ruimtegebrek overige investeerders moeilijk te vinden zullen zijn. Het project De Onlanden beslaat een gebied van 2.000 hectare en werd financieel gedragen door een bonte verzameling aan investeerders. Atsma zal echter diep in zijn buidel moeten tasten als hij een dergelijk project in het westen van Nederland van de grond wil tillen.
Politiek profiteur?
Tot slot hebben we nog een gouden tip voor Atsma. Zijn collega Bleker, staatssecretaris van Economische Zaken, Landbouw en Innovatie, tracht met alle macht de aanleg van het Oostvaarderswold in Flevoland als duurzame ecologische verbinding tussen Oostvaardersplassen en Veluwe te voorkomen. Met een beetje politiek gekronkel is het dan misschien mogelijk om een klimaatbuffer van 2.000 hectare in Flevoland aan te leggen. Hiermee kunnen wilde dieren en planten optimaal profiteren van onze waterveiligheid en is de aanleg van het Oostvaarderswold eigenlijk overbodig. En win-win situatie dus. En wat mooier is: De kosten kunnen opnieuw bij een ander neergelegd worden zodat hij wederom voor een dubbeltje op de eerste rang kan zitten.
Hans Middendorp is business consultant Strategie, Water en Ruimtelijke ontwikkeling. Hans adviseert drinkwaterbedrijven, gemeenten en waterschappen.
Reacties